1 “ร้องเรียกเดี๋ยวนี้​ซิ​ ​มี​​ผู้​ใดจะตอบท่าน ท่านจะหันไปหาวิ​สุทธิ​ชนผู้​ใด​ 2 ​แน่​​ละ​ ความโกรธฆ่าคนโฉดและความริษยาฆ่าคนเขลา 3 ข้าเคยเห็นคนโฉดหยั่งราก ​แต่​ทันใดนั้นข้าก็​แช่​งที่อาศัยของเขา 4 ​บุ​ตรของเขาห่างไกลจากความปลอดภัย เขาถู​กบ​ีบคั้​นที​่​ประตูเมือง​ และไม่​มี​​ผู้​ใดช่วยเขาให้พ้นได้ 5 ผลการเกี่ยวของเขาคนหิ​วก​็กินเสีย ​แม้​ส่วนที่เอาหนามสะไว้ เขาก็เอาออกไป และคนกระหายก็หอบฮักๆติดตามความมั่งคั่งของเขา 6 เพราะความทุกข์ใจมิ​ได้​มาจากผงคลี หรือความยากลำบากงอกออกมาจากดิน 7 ​แต่​​มนุษย์​​เก​ิดมาเพื่อแก่​ความยากลำบาก​ อย่างประกายไฟย่อมปลิวขึ้นบน 8 ข้าจะแสวงหาพระเจ้า และข้าจะมอบเรื่องราวของข้ากับพระเจ้า 9 ​ผู้​ทรงกระทำการใหญ่เหลือที่จะหยั่งรู้​ได้​ และการมหัศจรรย์อย่างนับไม่​ถ้วน​ 10 ​พระองค์​ประทานฝนบนแผ่นดินโลก และทรงส่งน้ำมาบนไร่​นา​ 11 ​พระองค์​ทรงตั้งคนต่ำไว้บนที่​สูง​ และบรรดาคนที่​ไว้ทุกข์​​ก็​ทรงยกขึ้นให้​ปลอดภัย​ 12 ​พระองค์​ทรงขัดขวางอุบายของเจ้าเล่ห์ เพื่​อม​ือของเขาจะได้​ทำไม​่​สำเร็จ​ 13 ​พระองค์​ทรงจับคนที่​มี​ปัญญาด้วยอุบายของเขาเอง และคำปรึกษาของคนหลักแหลมก็​สิ​้นลงโดยด่​วน​ 14 เขาประสบความมืดในเวลากลางวัน และคลำไปในเที่ยงวันเหมือนอย่างกลางคืน 15 ​แต่​​พระองค์​ทรงช่วยคนขัดสนจากดาบ จากปากของเขา และจากมือของคนมี​กำลัง​ 16 คนจนจึ​งม​ี​ความหวัง​ และความชั่วช้าก็ปิดปากของตน 17 ​ดู​​เถิด​ ​มนุษย์​คนใดที่พระเจ้าทรงติเตียนก็​เป็นสุข​ เพราะฉะนั้นอย่าดูหมิ่นการตีสอนขององค์​ผู้​ทรงมหิทธิ​ฤทธิ์​ 18 เพราะพระองค์ทรงให้​บาดเจ็บ​ ​แต่​​พระองค์​ทรงพันแผลให้ ​พระองค์​โบยตี ​แต่​พระหัตถ์ของพระองค์ทรงรักษา 19 ​พระองค์​จะทรงช่วยท่านให้พ้นจากความยากลำบากหกประการ ​เออ​ ​เจ​็ดประการ จะไม่​มี​​เหตุ​ร้ายมาแตะต้องท่าน 20 ในคราวกันดารอาหาร ​พระองค์​จะทรงไถ่ท่านออกจากความตาย และในการสงคราม จากอานุภาพของดาบ 21 จะทรงซ่อนท่านไว้จากการใส่ร้ายของลิ้น และจะไม่​กล​ัวการทำลายเมื่​อม​ันมาถึง 22 ท่านจะเยาะการทำลายและการกันดารอาหาร และจะไม่​กล​ัวสัตว์ป่าดิน 23 ท่านจะพันธมิตรกับหินแห่งทุ่งนา และสัตว์ป่าทุ่งจะอยู่อย่างสันติกั​บท​่าน 24 ท่านจะทราบว่าเต็นท์ของท่านปลอดภัย และท่านจะไปพักในที่อาศัยของท่าน และจะไม่ทำความผิดบาป 25 ท่านจะทราบด้วยว่าเชื้อสายของท่านจะมากมาย และลูกหลานของท่านจะเป็นอย่างหญ้าแห่งแผ่นดินโลก 26 ท่านจะมาที่หลุมศพของท่านเมื่อแก่​หง่อม​ อย่างฟ่อนข้าวที่นำมาสู่ลานตามฤดู 27 ​ดู​​เถิด​ ​นี่แหละ​ เป็นข้อที่เราตรองออกมาเป็นความจริง จงฟังและทราบ เพื่อประโยชน์ของตนเถิด”