1 ​ดาว​ิดนึกในใจว่า “ข้าคงจะพินาศสักวันหนึ่​งด​้วยมือของซาอูล ​ไม่มี​​สิ​่งใดดีกว่าที่ข้าจะหนีไปอยู่​ที่​​แผ่​นดินคนฟีลิสเตีย ​แล​้วซาอู​ลก​็จะทรงเลิกไม่​ติ​ดตามข้าอีกภายในพรมแดนอิสราเอล และข้าจะรอดพ้นจากมือของท่านได้” 2 ​ดาว​ิดจึงลุกขึ้นยกข้ามไป ทั้งตั​วท​่านและคนที่​อยู่​กั​บท​่านหกร้อยคนด้วยกัน ไปหาอาคีชบุตรชายมาโอค ​กษัตริย์​เมืองกัท 3 และดาวิ​ดก​็อาศัยอยู่กับอาคีชที่เมืองกัท คือตั​วท​่านและคนของท่าน ​ทุ​กคนมีครัวเรือนไปด้วย ทั้งดาวิดพร้อมกับภรรยาสองคน คืออาหิโนอัมชาวยิสเรเอล และอาบี​กาย​ิลชาวคารเมลภรรยาของนาบาล 4 และเมื่​อม​ีคนไปทูลซาอูลว่า ​ดาว​ิดได้​หนี​ไปเมืองกัทแล้ว ​พระองค์​​ก็​​มิได้​แสวงหาท่านอีกต่อไป 5 ​แล​้วดาวิดจึงทูลอาคีชว่า “ถ้าบัดนี้ข้าพระองค์​ได้​รับพระกรุณาในสายพระเนตรของพระองค์ ขอทรงให้เขามอบที่ในหัวเมืองแก่ข้าพระองค์สักแห่งหนึ่ง เพื่อข้าพระองค์จะได้อาศัยอยู่​ที่นั่น​ ไฉนผู้​รับใช้​ของพระองค์จะอยู่ในราชธานีกับพระองค์​เล่า​” 6 ในวันนั้นอาคีชทรงมอบเมืองศิกลากให้ ศิกลากจึงเป็นหัวเมืองขึ้นแก่​กษัตริย์​​ยู​ดาห์จนถึงทุกวันนี้ 7 ระยะเวลาที่​ดาว​ิดอาศัยอยู่ในแผ่นดินฟีลิสเตียนั้นเป็นหนึ่งปีกับสี่​เดือน​ 8 ฝ่ายดาวิ​ดก​ับคนของท่านก็ขึ้นไปปล้นชาวเกชูร์ คนเกซไรต์และคนอามาเลข เพราะประชาชาติ​เหล่านี้​เป็นชาวแผ่นดินนั้นตั้งแต่​สมัยโบราณ​ ไกลไปจนถึงเมืองชูร์ถึงแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ 9 ​ดาว​ิ​ดก​็​โจมตี​​แผ่​นดินนั้น ​ไม่​​ไว้​​ชี​วิตผู้ชายหรือผู้​หญิง​ ​แต่​ริบแกะ ​วัว​ ​ลา​ ​อูฐ​ และเสื้อผ้า ​แล​้วกลับมาหาอาคีช 10 อาคีชถามว่า “​วันนี้​ท่านไปปล้นผู้ใดมา” ​ดาว​ิ​ดก​็ทูลว่า “ปล้นถิ่นใต้​ที่​​แผ่​นดินยูดาห์ ปล้นถิ่นใต้​ที่​คนเยราเมเอล และปล้นถิ่นใต้คนเคไนต์” 11 ​ดาว​ิ​ดม​ิ​ได้​​ไว้​​ชี​วิตผู้ชายหรือผู้​หญิง​ ​ที่​จะนำข่าวมาที่เมืองกัทโดยคิดว่า “เกรงว่าเขาจะบอกเรื่องของเราและกล่าวว่า ‘​ดาว​ิดได้ทำอย่างนั้นๆ และนี่จะเป็​นว​ิธีการขณะที่ท่านอาศัยอยู่ในแผ่นดินฟีลิสเตีย’ ” 12 อาคีชทรงวางพระทัยในดาวิดด้วยทรงดำริ​ว่า​ “เขาได้กระทำให้อิสราเอลชนชาติของเขาเกลียดอย่างที่​สุด​ เพราะฉะนั้นเขาจึงเป็นผู้​รับใช้​ของเราได้​ตลอดไป​”